Kunstenaars voorzien donkere Papengang van kleurrijke muurschildering

Woensdag was het eindelijk zover. De officiële opening van de kleurrijke muurschilderingen die de Papengang opeens een stuk toegankelijker maken. Op 30 november vond de feestelijke opening plaats van de papengang door wethouder Mirjam Wijnja. Kunstenaars hebben de muren als canvas gebruikt. Het Gronings illustratie duo VAAF, bestaande uit Lotte Masker en Jonna Bo Lammers geven met hun muurkunst een maatschappelijke boodschap mee. 

VAAF staat voor verf in het Gronings. Het duo is vier jaar geleden officieel begonnen. Lotte en Jonna leerden elkaar kennen op Academie Minerva. Eenmaal met verf bezig dachten zij,, “Ooh, dit is leuk! Laten we hier ons beroep van maken als wij zijn afgestudeerd”, vertelt Lotte enthousiast. De steeg grenst aan Warhol, een bekende nachtclub. VAAF maakt graag werken met een maatschappelijke impact. 

,,“Sinds onze 16^e komen wij in deze steeg. Vroeger droeg ik nog wel rokjes, maar ik denk dat deze steeg er wel voor heeft gezorgd dat ik dat niet meer deed. Dit was een plek waar je lang wordt nagekeken en nagefloten. Wij willen de sfeer van deze steeg veranderen”, legt Lotte uit. Muren zijn voor haar en Jonna als een  canvasdoek waarop zij een kleurrijk beeld aanbrengen. VAAF wil bijdragen aan een veiligere omgeving en dat er omgekeken wordt naar elkaar. ,,”Met onze mural sluiten wij aan bij de campagne van Rutgers met ‘Ben je oké?’. Vandaar dat de tekst ‘Ben je oké?’ ook in onze muur schildering terugkomt. Omkijken naar elkaar is een belangrijk element”, zegt ze.

Het doel is met alle kunstwerken van de muurkunstenaars de steeg kleur te geven en veiliger te maken. ,,“We hebben met elkaar afgesproken dat de muurschilderingen in elkaar over lopen”. De muur is een groot doek waar we aan werken zonder scheidingslijn. Het is echt een samenwerking.”

 Kunstlicht van lampen zorgt ervoor dat de schildering nog beter tot haar recht komt en draagt bij aan de toegankelijkheid van de steeg. Lotte vervolgt: ,,“Ook  helpt het als je niet alleen in een kroeg campagnes hebt die om veiligheid draaien. Maar ook daarbuiten, zodat mensen iets meer om elkaar gaan denken.”,

De betekenis van de murals in de Papengang draait om tegenstellingen. VAAF heeft ook een tegenstelling verwerkt. ,,“Links zie je een onprettige situatie die Jonna heeft geverfd. Het is een man die met een hand aan iemands bil zit. En rechts zie je juist diegene die even checkt bij de ander en vraagt ‘Ben je oké?’. Dus hier draait het om de tegenstelling negatief en positief. Maar ik denk ook dat we de tegenstelling van kleur in een duistere gang mooi weten te pakken.” 

Voor VAAF is het een project met betekenis. Lotte: ,,“Ik denk dat de kunstenaars zich vol konden uitleven en de kans hebben gegrepen met deze publieke boodschap. De stad heeft er baat bij. Iedereen kent dit als het vergeten straatje. Het was altijd die donkere steeg terwijl de rest van de straat, nieuwe tegels kreeg en verlichting.”

De waardering voor de schilderingen is er al, merkte Lotte terwijl zij en Jonna aan het verven waren. ,,“Met muur schilderen buiten lopen er vaak mensen langs. En die reageren op de straatkunst. Tot nu toe nog niks negatiefs. Over het algemeen zijn mensen wel altijd heel erg blij met kleur in de straat.”, Lotte haar favoriete kleur om mee te werken is paars. Ze verduidelijkt: ,,“Ik ben fan van lila-achtig paars, omdat die kleur lekker goed dekt. En bovendien is het een hele inclusieve kleur. Bijvoorbeeld met purple Friday.”,,

Verven werkt voor haar ook meditatief. ,,“Ja ik denk wel dat het mindful is. Als we bijvoorbeeld lesgeven wordt iedereen ineens gefocust en rustig. Aan het einde van de dag zijn we ook wel eens een beetje melig. Gewoon omdat je zo lang geconcentreerd bent. Het vrolijkt ons op. Maar mensen moeten niet vergeten dat het ook de nodige spierpijn meebrengt. Het is hard werken. Het is een gratis sportschool, zeg ik altijd.”  

,,“Wil jij ook een streep zetten?”, vraagt Lotte plotseling. Met een verfkwast zet ik een lijn. Het blijkt nog helemaal niet zo makkelijk. Lotte reageert bemoedigend: ,,“Murals schilderen helpen misschien ook wel tegen faalangst. Bij het maken van een muurschildering kun je eigenlijk geen fouten maken. Als je wel een verkeerde lijn trekt, kun je deze over verven en opnieuw beginnen.” 

VAAF heeft een droom waar de twee kunstenaars volgens Lotte steeds dichterbij komen. “Wij willen heel graag een zijkant van een flatgebouw in de verf zetten.” Ze wijst omhoog naar de grote muurschildering in de Papengang en zegt “Jonna en ik zitten hiermee ongeveer op de helft van dat doel.” En vervolgt: ,,“Wij werken altijd graag in Groningen. Maar uiteindelijk zou het tof zijn nog een muurschilder-festival mee te pakken in het buitenland.”

,,“In dit project zijn we ongeveer vijf om vier qua man-vrouw verdeling. Dus dat is goed. Dat is heel goed. Daar zijn we ook heel blij mee. Over het algemeen komen we in projecten niet veel vrouwen tegen. Maar het is wel altijd heel erg leuk als die er bij betrokken zijn. Dan weet je dat er sneller wordt gedacht aan een WC in de buurt of dingen die vrouwen nodig hebben. Of veiligheid.” Wanneer de baas van Warhol, de club in de Papengang  langsloopt, vervolgt Lotte, ,,“ Warhol is speciaal voor ons nu om 10 uur ‘s ochtends geopend.”

Tijdens het interviewen is er sprake van een gedeeltelijke zonsverduistering. Plotsklaps valt het licht precies de steeg in waardoor er een spotlight lijkt te staan op de kleurrijke werken. Dat is precies wat de makers van deze muurschilderingen willen bereiken. Een spotlight te zijn en kleur te geven in tijden en op uren die wat donkerder zijn. De donkere steeg is als een verborgen parel die door alle ‘Stadjers’ ontdekt mag worden.

Door Keri Bosker