Nieuws
Hey Anne, heb je even?
Ik ben 19 jaar oud en heb absoluut geen zelfvertrouwen…
Leestijd 4 minuten
‘Ik ben 19 jaar oud en heb nul, nada, noppes zelfvertrouwen wat betreft mijn uiterlijk. Ik ben heel extravert, goed in het maken van vrienden en over het algemeen blij met mijn leven zoals het is. Toch kan ik me soms niet anders voelen dan het lelijke eendje in een vijver vol zwanen. Wat ik dan nog het allerergste vind is het feit dat ik weet dat die gedachtes zich slechts afspelen in mijn hoofd, maar ik ze er gewoon niet uit weet te krijgen. Kun je mij advies geven hoe ik minder belang kan hechten aan mijn uiterlijk?’
Ik durf je ervan te garanderen (ik zou mijn hand er zelfs voor in het vuur durven steken) dat er momenteel geen enkele vrouw op aarde is die niet zou willen dat haar uiterlijk haar niets kon schelen. Hoogstwaarschijnlijk, op dit exacte moment, zijn er duizenden vrouwen hun ongelukkig-genoeg-weer-aangegroeide-unibrow aan het wegplukken, zichzelf aan het wegen vóórdat het ontbijt de ingang van haar mond heeft kunnen vinden, of bij stap 2 aangekomen van de 12-stappen-lange ‘skincare-routine’. Bovendien kijkt er ook niemand raar van op of om als jij in gezelschap crème nummer 34 (die dan zogenaamd met allerlei net ontwikkelde vitamines het plooien van de huid, beter bekend als, niet schrikken, ‘rimpels’, weet tegen te gaan) op je gezicht staat te smeren. We leven nou eenmaal in een maatschappij waarin ons vanaf de geboorte wordt verteld, anders gezegd: wijsgemaakt, dat hoe we eruitzien ons belangrijkste bezit is.
Iedereen die zichzelf ooit heeft verafschuwd en heeft geprobeerd dit op te lossen met een of ander bizar koolhydraat-suiker-calorie-arm-dieet of zichzelf dan maar heeft wijsgemaakt dat een nieuwe garderobe wel zou helpen, zal je linksom of rechtsom hetzelfde antwoord geven: de gedachten blijven. Ze zijn misschien even stil, maar ze keren terug. Het spijt me, maar eigenwaarde heeft ook een eigen wil. De echte verandering in het gevoel van zelfvertrouwen ontstaat niet door het streven naar uiterlijke perfectie, maar door de vorming van karakter.
Wees eens behulpzaam voor een vreemde, zelfs wanneer niemand het ziet. Wees ambitieus, zet je ergens voor in en wees daar trots op. Leer hoe je een lamp, fietsband of autoband vervangt. Laat spinnen weer vrijuit wanneer je ze gevangen hebt, in plaats van ze van het leven te beroven. Door deze mini, misschien voor het blote oog haast verwaarloosbare, stappen te zetten, creëer je een gevoel van integriteit en zelfrespect. Dergelijke stappen zorgen ervoor dat de reflectie van de spiegel er, langzaam maar zeker, minder toe doet. Het allerbeste hieraan is: karakter is veel sterker dan het uiterlijk. Er zijn talloze factoren die onze fysieke verschijning kunnen beïnvloeden. De welbekende alcoholische versnaperingen als je sociale weken hebt gehad, te weinig slaap, een nieuwe stap van de skin-care routine, ga zo maar door. Maar, het is zoveel moeilijker om van jouw karakter te worden beroofd.
Zoals het gezegde luidt: ‘tijd heelt alle wonden’. Hoe frustrerend dit ook kan zijn, het is echt waar. Op een dag zal je wensen dat je alle verloren tijd die je in zelfhaat hebt gestoken anders had gespendeerd. Ik moet je eerlijk toegeven dat ik zelf de ‘finish’ (met finish bedoel ik 100% zelfvertrouwen en 0% onzekerheid) nog lang niet kan zien. Maar, misschien bestaat een dergelijke ‘finish’ ook wel helemaal niet. Misschien zijn we pas tevreden wanneer we tussen 6 planken liggen. Onthoudt het volgende: er zijn zo veel manieren waarop je een indruk kan achterlaten op de wereld. Verspil je leven niet door je zorgen te maken over je uiterlijk. Het is niet alleen een verspilling van tijd, maar ook van energie en het doel van het leven. Advies waar ik zelf ook nog naar moet leren luisteren.
‘Hey Anne heb je even?- Wat is het?
In de column ‘Hey Anne, heb je even?’ geeft Anne Geerdes antwoord en raad op de vragen van lezers. Het is een eerbetoon aan ‘Dear Dolly’ van Dolly Alderton, die en soortgelijke rubriek had in The Sunday Times. Aan de hand van Alderton’s boek, evenals gepubliceerde artikelen en diverse literaire werken, probeert Anne zo goed mogelijk advies te geven. Beschouw ‘Hey Anne, heb je even?’ als een grote zus aan wie je alles, maar dan ook alles, mag vragen. Niks is te gek. Disclaimer: Anne is geen getraind adviseur, maar slechts een jonge dame die, waarschijnlijk net zoals jij, het leven en haar belangrijke lessen probeert te begrijpen.